Als je tranen in me huilt.
Als naaktheid ’s avonds
m’n lichaam overneemt
en kleren zachtjes vallen,
samen met de grond,
mijn masker deelt,
voel ik de lagen
van me glijden,
en de echtheid
in me groeien
terwijl ik me huilend
op je schrijf.
De letters niet begrenzend,
- op een gedachte staat geen prijs -
en ’t papier van welke afkomst ?
- waarop ik m’n logge lichaam hijs. -
Als naaktheid ’s avonds
tranen in me huilt,
wend ik traag m’n zicht naar voren
tot levensechte scherven
de valse in me verruilt.
Reacties op dit gedicht
| moppiej: | Zondag, april 24, 2005 19:28 |
| heel erg mooi!!! *knuffel* |
|
| -Rosa-: | Zondag, april 24, 2005 12:44 |
| Schitterend. Met de meeste hoogachting, |
|
| Trilala: | Zaterdag, april 23, 2005 21:51 |
| ontzettend mooi geschreve!!! | |
| lieselot six: | Zaterdag, april 23, 2005 19:15 |
| prachtig, echt waar! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2005 | ||
| Thema's: | ||