Je houdt me stevig vast
en weet dat je me moet loslaten,
dat je moet vertrekken,
maar toch kan je me niet laten gaan.

Je zegt me dat je me graag ziet,
en me verschrikkelijk mist,
ik geef je een kus,
sta langzaam op,
en geef teken dat je me moet volgen.

Je volgt me,
zonder vragen te stellen,
ik loop verder,
langs de vijver,
naar de poort.

Daar blijf ik staan
en wacht tot je er bent,
ik neem je stevig vast
terwijl mijn tranen hun weg zoeken.

Ik fluister je dat je niet mag gaan,
maar toch moet je,
ik duw de poort langzaam open
en zie je door de poort stappen.

Ik neem je nog een laatste keer vast
en zeg je dat ik altijd van je zal houden,
je rijd weg en neemt een stukje van me mee,
een stukje van mijn hart...

- 16 -