HerfstHumeur
Dom, duf en depressief
Dwaal ik door de straten
Verlaten, in gedachten verdronken
Heb ik niet in de gaten
Dat mijn voeten mij dragen
Tot op die ene brug
Waar onder mij, in het water,
Het eendengesnater klinkt
Als een lokroep uit de donkere diepten
Koud, troebel en vaag
Balancerend op de reling denk ik weer
Ik spring nog wel een keer...
...maar niet vandaag.
Dwaal ik door de straten
Verlaten, in gedachten verdronken
Heb ik niet in de gaten
Dat mijn voeten mij dragen
Tot op die ene brug
Waar onder mij, in het water,
Het eendengesnater klinkt
Als een lokroep uit de donkere diepten
Koud, troebel en vaag
Balancerend op de reling denk ik weer
Ik spring nog wel een keer...
...maar niet vandaag.
Reacties op dit gedicht
| insomnia: | Dinsdag, december 11, 2001 20:55 |
| En blij dat je niet gesprongen bent? (sorry, rare vraag mor da vraag'k me nu eigenlijk echt af...) Anyway, ik vind het nie erg da ge nie gesprongen zijt want 't zou zonde zijn zo'n mooi gedicht nie geschreven te hebben... dikke knuffel insomnia |
|
| oppernaR: | Maandag, augustus 20, 2001 16:29 |
| Tnx Sheena ;) Maak je geen zorgen, dit gedicht is al zo'n jaar of 3 oud. Maar al is de springdrang zelf wat afgezwakt, dit is wel de toon in m'n meeste gedichten :) Hope u enjoy reading it!!! |
|
| Sheena: | Zaterdag, augustus 18, 2001 21:41 |
| Shit heej een herfstdepressie in de zomer, hahahah dacht dat ik gek was, niet springen hoor, je hersenkronkels zijn te boeiend om te lezen ! Stel die keer inderdaad nog maar ff uit. take care, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: oppernaR | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||