Cassidy
De wereld strekt zich uit voor hem.
De wind fluisterd zijn naam.
Zo vrij als hij is,
zo is zijn verschijning.
Knap, slim en moedig,
14 zomers jong.
Snel als de arend,
speels als de mus.
Geliefd door de hemel,
verenigd met de natuur.
De maan kent zijn karakter.
De zon geeft hem kracht.
Zijn stem zal nooit vervagen,
zijn naam zal altijd blijven bestaan.
Hij is mijn jongen.
Hij is mijn zoon.
De wind fluisterd zijn naam.
Zo vrij als hij is,
zo is zijn verschijning.
Knap, slim en moedig,
14 zomers jong.
Snel als de arend,
speels als de mus.
Geliefd door de hemel,
verenigd met de natuur.
De maan kent zijn karakter.
De zon geeft hem kracht.
Zijn stem zal nooit vervagen,
zijn naam zal altijd blijven bestaan.
Hij is mijn jongen.
Hij is mijn zoon.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, april 24, 2005 12:31 |
| Wat een warm-mooie moederliefde voor een zoon die je hier verwoord. Chappeau. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kristal | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
| Thema's: | ||