ons bestaan
Hoe kan ik onze sterren nog verder verbinden
in deze adembenemende atmosfeer?
Want de sporen van het reeds vergaande leven
zoeken me op in de nacht,vragend voor een vervolg.
En soms,
soms word ik dan bang om woorden te vergeten,
en daden te zien als omgekeerd.
En vaak,
vaak dwaal ik af van de realiteit,vlieg ik even weg
om terug te landen op de grond van onze geschiedenis.
En als ik dan mijzelf blijf, word ik onzeker
door de kleine dingen
die later in de schaduw verdwijnen.
En als wij dan wij blijven,
zoeken wij elkaar op in de donker.
Daar waar ik jou vond
en jij mij weg droeg.
Daar waar ik mijn hart vond
en er een bestaan bij kreeg.
Reacties op dit gedicht
| Valeriaantje: | Woensdag, april 27, 2005 12:11 |
| Mooi gedichtje! Er staan enkele knappe verwoordingen in. Thankuwellekes voor je reactie! Liefs, Straaltjes X |
|
| MayadeBij: | Zondag, april 24, 2005 12:36 |
| Tralila ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Trilala | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
| Thema's: | ||