Boodschap voor iedereen
We zitten gevangen, vast in een donker web, verstrikt in ons eigen gedachten, vast in onze eigen zondes, hopend dat iemand het rag kan doorbreken, dat iemand het door kan knippen, ons bevrijdt.
Maar waarom zouden ze? Waarom zouden ze óns bevrijden? hoeveel vliegen hebben wij niet laten zitten? Hoeveel mensen hebben wij niet alleen gelaten?
We zouden alle vliegen moeten bevrijden; alle mensen moteen helpen die steun nodig hebben, alle mensen die naar contact smachten, alle mensen die ons hulp nodig hebben.
Maar... ook moeten we de spinnen helpen zodat zij deen anderen meer gevangen hoeven te zeten om zelf voort te kunnen leven... zodat die mensen geen andere de grond in hoeven te boren om gelukkig te kunnen zijn en er bij te horen...
*niet echt een gedicht, maar wel een boodschap van mij: ben er voor elkaar, help elkaar en duw elkaar niet de grond in!*
Reacties op dit gedicht
| (~+Schaduw-Meisje+~): | Dinsdag, april 26, 2005 19:35 |
| prachtig geschreven amanda en je hebt gelijk help elkaar;) Liefs Nerissa |
|
| MayadeBij: | Zondag, april 24, 2005 13:49 |
| Het mooie van schrijven is overigens dat je alle shit die mensen achteloos als ´onbelangrijk´ aan de kant wuiven eens kwijt kan. Dat is soms hard. Dat is soms heel erg hard. En sterker nog - het helpt diegenen die hetzelfde ervaren maar het niet tot uitdrukking kunnen brengen ;) (it´s a thin line .. oeh! nothing but a thin line.. :) | |
| natje1711: | Zondag, april 24, 2005 13:47 |
| prachtig geschreven en gelijk heb je. groetjes natje | |
Over dit gedicht
| Auteur: Amanda Christina | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
| Thema's: | ||