Geloof ik nog in wat ik wil,
Zoals ik dat vroeger deed?
Spijt het me nog steeds zo erg,
Zoals dat me vroeger speet?
Loop ik nog van links naar rechts
Alsof ik iets heb bereikt?
Hunker ik naar de persoon,
Die me door mijn haren strijkt?
Typ ik woorden,
Maar wil ze niet lezen?
Zoek ik naar blikken,
Die me zullen genezen?
Ik kijk steeds naar achter,
Maar ik loop niet voorop
Iemand moet het me vertellen,
Zodat ik daarmee stop.
ik ga maar door met liegen,
zodat niemand me gelooft,
ik moet er nu mee kappen,
want dat heb ik ze belooft
maar ik wil gewoon niet verder,
wil niet zien wat er gebeurt
hield me ogen dicht voor alles,
want dat zou me toch hebben betreurt
maar nu gaat het me te ver,
ze gaan nu te veel bederven
hier kan ik niet meer tegen,
vechten zal ik, als ik dan al moet sterven
wil niet voelen,
wat ik voel
kan zo niet verder leven
als je weet wat ik bedoel
ik leef nu met gesloten ogen,
alles doet me te veel pijn
maar is het dan echt zo moeilijk,
om een beetje anders te zijn?
Kan men dan niet accepteren,
Dat je leeft zoals je leeft
En als je daar dan tegenin gaat,
Je het snel gewoon begeeft
Ik zal niet toegeven,
Aan hoe ik ze noem ‘de slechten’
Tot aan mijn dood,
Zal ik doorgaan met vechten.