Afscheidsbrief
Ik zwijg als het graf
terwijl tranen stromen
in diamanten rivieren
die mijn gezicht bedekken
Friemel met een sprietje
wrijf het fijn tussen mijn vingers
opgewonden vreugde
is verandert in het lot
Het lot wat staat te wachten
mij met open armen neemt
terwijl ik geen kans heb
om nog gedag te zeggen
Lieve vrienden en familie
mijn afscheidsbrief is zwart
witte vlekken van de tranen
vergeef mij deze dood
die ik voor jullie ben gestorven
Reacties op dit gedicht
| Michelle Doets: | Maandag, april 25, 2005 14:51 |
| heyyy met sibel en michelle je zal dit vast menen maar ik hoop dat alles goed komt en dat het nog niet te laat is. kusjes vann sibel en michelle |
|
| ~black angel~: | Maandag, april 25, 2005 11:32 |
| gelukkig is het fictie, maar dat maakt het niet minder mooi geschreven. liefs, |
|
| Renate-td-: | Zondag, april 24, 2005 23:23 |
| Stilmakend mooi geschreven, veel liefs Renate | |
| Mathilde: | Zondag, april 24, 2005 20:58 |
| pijnlijk mooi dit! xxx mathilde | |
| flowerpower: | Zondag, april 24, 2005 20:55 |
| Meisj , praat er alsjeblieft over ! :'( Ik hoop dat het nog niet te laat is... Heel veel sterkte, Lot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
| Thema's: | ||