Verward alleen
Verward alleen
slapen doet me pijn
de angst is mijn
bang voor alles wat op me wacht
voor die donkere zwarte nacht
ik schrok van alles en iedereen
ik durft niet meer te slapen
was bang voor de nacht
en voor alles wat me dan op wacht
tranen rollen naar buiten
met de vraag wie ik ben
ik weet het niet meer
voor zover ik mezelf ken
wie ik ben vervaagd voor mij
en langzamerhand vervang ik mezelf
van mijn vroeger bestaan
zonder te weten wat ik heb gedaan
viel ik weer in slaap
angstig en alleen
dromen schieten voorbij
maar die marteling blijft bij mij
ik word wakker verward en in pijn
niemand blijk bij me te zijn
ik kruip in een hoekje
en denk niet aan morgen
moe en onwel ga ik bitter door
en niemand die ik het vertel
Reacties op dit gedicht
| GLMB: | Donderdag, oktober 20, 2005 16:10 |
| Heel mooi. Sterkte en uhm... bedankt dat je het ons wel vertelde.;) Liefs, GLMB |
|
| *Britteke*: | Zondag, april 24, 2005 20:30 |
| eel mooi! kreeg trane in men oge :) loves britteke |
|
| moppiej: | Zondag, april 24, 2005 19:53 |
| heel mooi! kop op en veel sterkte! *knuffel* |
|
| *_Dark*Angel_*: | Zondag, april 24, 2005 19:45 |
| *mooj...* *Sterkte=)* XxX Emma |
|
Over dit gedicht
| Auteur: oreina | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2005 | ||
| Thema's: | ||