Nu vele jaren na je overlijden
denk ik nog vaak aan vroegere tijden.
De laatste jaren van je leven,
kan ik nu pas een plaatsje geven.
Je was dement, dat wist ik wel
en je ziekte ging ontzettend snel.
Maar wanneer begon die dementie?
ik denk dat ik dat nu pas zie.
Ik heb je veel dingen kwalijk genomen
die vast door jouw ziekte waren gekomen.
Toen ik vertelde dat ik in verwachting was
was je als moeder niet in je sas.
En kwam ik later met de kleine meid op bezoek
waren er altijd weer barbies zoek.
Nooit wilde je meer op visite komen
en dat heb ik je toen best kwalijk genomen.
Je praatte alsmaar over vroegere tijden
en nergens kon men jou mee verblijden.
Nu kom ik vaak in een verpleegtehuis
zie dan veel overeenkomst met vroeger thuis.
Dus bied ik alsnog mijn excuses aan,
voor wat ik je door onwetendheid heb aangedaan.