Vriendschap
Immer brandende harten
Vereeuwigd verbonden
Weten voor altijd
Niets te hebben gewonnen
Intens heftige vriendschap
Zal nooit meer vergaan
Maar hoe graag we ook willen
Het kan nu niet bestaan
Pijn diep van binnen
Als ik aan je denk
Vraag ik je te aanvaarden
Mijn hart als geschenk
Niets gaat verloren
In ons brandende vuur
Maar de uiteindelijke prijs
Lijkt nu veel te duur
Het is geheel duidelijk
Ons gevoel krijgt geen kans
Dus de vriendschap moet doven
Voor jullie balans
Ik zeg je vaarwel
Vol emotie en smart
Besef dat ik van je houd
Je blijft in mijn hart
| mietjuh: | Woensdag, april 26, 2006 18:33 |
| super dichter ben jij! k vind je gedichten prachtig, misschien wat droevig maar: er is ook helaas heel wat ellende in de wereld ;) |
|
| Orphan Angel: | Maandag, april 25, 2005 20:23 |
| Droefenis en warmte verenigt in dit lot... waar je zelf een wending aan geven wilt. Welcome back, Orphan Angel |
|
| Will Hanssen: | Maandag, april 25, 2005 17:34 |
| Mooi geschreven...hoewel wat droevig, maar het is wel zo: de liefde die je voor iemand voelt zit bij jou van binnen.....in je hart.. Will |
|
| arie: | Maandag, april 25, 2005 11:42 |
| Fijn je weer te lezen meis.. Al zijn het woorden vol emotie en diep verdriet. Vergeet het houden van niet.. Blijf vooral vertrouwen op jouw gevoel Liefs, Arie |
|
| sunset: | Maandag, april 25, 2005 11:04 |
| Hopeloos droef-rakend mooi. Liefs (en knuf) / sunset |
|
| pramodah: | Maandag, april 25, 2005 09:39 |
| blij dat je er weer bent het is weer zo lang geleden, ene laat de vriendschap niet doven want wat blijft er dan nog over? liefs pramodah |
|
| Auteur: Caroline Maas | ||
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2005 | ||
| Thema's: | ||