EEN GEDACHTE
Een gedachte. (1)
Een gedachte
het denken voorbij,
beladen met schroom,
flitsend als chroom,
hard,
als een snelle fantoom
een droom,
het denken voorbij,
alle rede verkracht
gevoel is aan zet,
als jij naar mij lacht
een stap,
beladen met schroom,
betreed ik de trap
blote voeten op staal,
bij iedere stap
de treden,
flitsend als chroom,
maar Ãģ zo fragiel
wie zou mij vangen,
als ik viel
de realiteit,
hard,
komt zij aan,
staat boven te wachten,
om mij terug te slaan
de ander,
als een snelle fantoom,
komt zij tussen beide
was ik maar boven,
dan zou ik je bevrijden
Een gedachte
het denken voorbij,
beladen met schroom,
flitsend als chroom,
hard,
als een snelle fantoom
een droom,
het denken voorbij,
alle rede verkracht
gevoel is aan zet,
als jij naar mij lacht
een stap,
beladen met schroom,
betreed ik de trap
blote voeten op staal,
bij iedere stap
de treden,
flitsend als chroom,
maar Ãģ zo fragiel
wie zou mij vangen,
als ik viel
de realiteit,
hard,
komt zij aan,
staat boven te wachten,
om mij terug te slaan
de ander,
als een snelle fantoom,
komt zij tussen beide
was ik maar boven,
dan zou ik je bevrijden
Reacties op dit gedicht
| ZĪnnetje: | Vrijdag, december 22, 2000 16:48 |
| Wie jou zou vangen? Wat een vraag... ik denk dat ik er wel een paar ken, die je zouden willen vangen. Ik zeker wel! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||