EEN GEDACHTE 2
EEN GEDACHTE
Een gedachte,
het denken voorbij,
beladen met schroom,
flitsend als chroom,
hard
als een snelle fantoom.
Het denken voorbij,
ontsnapt aan conventie,
moraal en pretentie.
Vernieuwend en vrij,
voor de geest
en voor mij.
Beladen met schroom
komt ze tot mij.
Bestaande structuren
willen niet sturen,
weerkaatsen contact
met het nieuws.
Flitsend als chroom
fixeert zij de weerstand.
De traagheid, de vaagheid
verteert al het oude,
innoveert
zich als droom.
Hard,
als een snelle fantoom,
verstoort deze droom
de wereld van heden.
Verleden,
keert terug op zijn schreden.
Een gedachte,
het denken voorbij,
beladen met schroom,
flitsend als chroom,
hard
als een snelle fantoom.
Het denken voorbij,
ontsnapt aan conventie,
moraal en pretentie.
Vernieuwend en vrij,
voor de geest
en voor mij.
Beladen met schroom
komt ze tot mij.
Bestaande structuren
willen niet sturen,
weerkaatsen contact
met het nieuws.
Flitsend als chroom
fixeert zij de weerstand.
De traagheid, de vaagheid
verteert al het oude,
innoveert
zich als droom.
Hard,
als een snelle fantoom,
verstoort deze droom
de wereld van heden.
Verleden,
keert terug op zijn schreden.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Wil | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||