Als mijn letters
de woorden zouden vormen
die ik jou zeggen wil
zou dit papier
onleesbaar zwart
beschreven worden
Ik probeer me te beperken
en toch alles te uiten
vannacht was jij
weer in mijn droom
wachtend op mij
maar ik kon het niet
Me afvragend of je ook
in mijn wakker zijn wacht
graaf ik mijn geheugen
proberend het moment
terug te halen
dat het misliep tussen ons
Wetend dat ik de lijm was
die ons bij elkaar hield
was ik het die losliet
en dat was het
na vijftien jaar vriendschap
een simpel tot ziens
| freakangel: | Dinsdag, april 26, 2005 17:12 |
| Een erg mooi gedicht heb je hier neergezet, je gevoel is mooi verwoordt... liefs freakangel |
|
| sunset: | Dinsdag, april 26, 2005 11:38 |
| Ook kunnen loslaten is dikwijls een kunst. Mooi. Liefs / sunset |
|
| shelob: | Dinsdag, april 26, 2005 01:08 |
| Soms is onthechten nodig, nietjes werken dan niet, liefs Jolanda |
|
| wijnand.: | Dinsdag, april 26, 2005 00:38 |
| vriendschap zou oneindig moeten zijn maar ze is het niet altijd Prachtig gedicht |
|
| sergev2005: | Dinsdag, april 26, 2005 00:30 |
| Ja, met zoveel gevoel zijn je gedichten pareltjes. Weer zeer mooi neergepend, en natuurlijk graag gelezen. Liefs, Serge |
|
| m@rcel: | Dinsdag, april 26, 2005 00:25 |
| Heel mooi geschreven en graag gelezen. trustenknuff m@rcel |
|
| Rien de Heer: | Dinsdag, april 26, 2005 00:23 |
| Je schrijft "simpel" maar het moet heel wat voor je betekend hebben en dat nog steeds doen. Groetjes, Rien. |
|
| Auteur: Renate-td- | ||
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2005 | ||
| Thema's: | ||