De cirkel van leven
De cirkel van leven
De regen sijpelt langs het raam
en vraagt de vogels stil te zijn
ik neem hem op in mijn gedachten
vang de druppels als een spons
maar onderaan spat hij uiteen
In tientallen stukjes
versplinterd op de grond
dacht ik terug aan een verloren liefde
onwillend voelde ik terstonds de pijn
met de druppel die ook daar haar einde vond
Als het droog is loop ik buiten
kijk wat onrustig om me heen
snoof golven van symboliek die zich uitten
want de eenheid van natuur, liet de druppel
spatten op een bloem die toen ontluikte
De regen sijpelt langs het raam
en vraagt de vogels stil te zijn
ik neem hem op in mijn gedachten
vang de druppels als een spons
maar onderaan spat hij uiteen
In tientallen stukjes
versplinterd op de grond
dacht ik terug aan een verloren liefde
onwillend voelde ik terstonds de pijn
met de druppel die ook daar haar einde vond
Als het droog is loop ik buiten
kijk wat onrustig om me heen
snoof golven van symboliek die zich uitten
want de eenheid van natuur, liet de druppel
spatten op een bloem die toen ontluikte
Reacties op dit gedicht
| 4fun: | Dinsdag, april 26, 2005 11:33 |
| Met genoegen gelezen! | |
| sunset: | Dinsdag, april 26, 2005 11:12 |
| Heel mooi, met een machtige slotstrofe. Liefs / sunset |
|
| fallen angel of tears: | Dinsdag, april 26, 2005 10:43 |
| wow.. echt prachtig.. tja, 't leven is een cirkel.. 't eindigt nooit echt. liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tommie1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 26 april 2005 | ||
| Thema's: | ||