Ik zou eigenlijk moeten huilen,
terwijl ik toch lach.
ik zou nu moeten snikken en pruilen,
toen je het uitmaakte zei ik je gedach.

het gevoel van "ons" is pleite,
ik wou eerst zielig gaan zijn.
en het allemaal jou verweite,
maar eigenlijk ben je nog maar klein.

Te jong om te begrijpen,
voor alles wat ik voel.
van liefde snap jij gewoon nix,
dus weet jij niet wat ik bedoel.

weetje ga maar gewoon weg,
ik hoef je niet meer te zien.
onze relatie had gewoon peg,
je was er gewoon een van de tien.

ik sluit dit boekdeel af,
ik lees nu verder zonder jou.
onze liefde ging ter graf,
ik lees de laatste zin....dat ik van je hou

en doe het boek dicht.....