Evolutie


Grijze wolken jagen,
weerbarstig buigt het riet.
De regen daalt met vlagen,
een einder is er niet.

Het zwarte land,
gebeukt door woeste krachten,
verzet met hand en tand
en toont meedogenloos verachten.

Geen harmonie maar grof verzet,
weerspannigheid en grote moed
Dat heeft het land gered
Dat doet karakter goed.

De mens uit deze aarde
vertoont rechtschapenheid.
De sterke vrouwen baarden
de kinderen van waarachtigheid.

Geslachten door de tijd,
het recht door zee,
door anderen benijd,
nemen zij mee.

Zij zijn profiel.
De sterke kant der mensheid.
De zachten zijn dociel’,
Het complement van menszijn.

Mens en de natuur,
wat is de samenwerking duur.
Terwijl de een, de ander is,
heeft de mens ,de slag gemist.