omhelzing van het einde der tijden
het einde der tijden
met een druk op de knop
het knalt een beetje
en niet zo veraf
we kijken elkaar aan
moeten we vluchten
weg van deze aardbarst
naar de hemel toe?
neem je mijn hand
en leid je me weg
naar waar wij allen vrij zijn
en zweven in elkanders ademlucht?
de horizon kleurt roze
en warmt mijn lichaam op
ik voel vlindertjes en bijtjes
broebelen in mijn buik
en denk aan mijn jeugd
en als we de hoogste top naderen
plak je m’n lippen op die van jou
ze zijn teder, vol en zacht
en brengen me tot rust
dit alles, één seconde
in mijn hoofd en in mijn hart
gewoon, als ik je even
eens goed
vastpak
met een druk op de knop
het knalt een beetje
en niet zo veraf
we kijken elkaar aan
moeten we vluchten
weg van deze aardbarst
naar de hemel toe?
neem je mijn hand
en leid je me weg
naar waar wij allen vrij zijn
en zweven in elkanders ademlucht?
de horizon kleurt roze
en warmt mijn lichaam op
ik voel vlindertjes en bijtjes
broebelen in mijn buik
en denk aan mijn jeugd
en als we de hoogste top naderen
plak je m’n lippen op die van jou
ze zijn teder, vol en zacht
en brengen me tot rust
dit alles, één seconde
in mijn hoofd en in mijn hart
gewoon, als ik je even
eens goed
vastpak
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Woensdag, april 27, 2005 18:30 |
| met z'n tweeen veilig in de duistere wereld...zo voel ik het ook vaak!! erg mooi/intens verwoord! liefs,Mart |
|
| sunset: | Woensdag, april 27, 2005 10:34 |
| Prachtig heerlijk liefdesgedicht dit. Liefs / sunset |
|
| Innerchild: | Woensdag, april 27, 2005 09:46 |
| zo kan het dus ook ? ... lief deze ! Graag gelezen / Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2005 | ||
| Thema's: | ||