ergens daarboven
boven het wolkendek
in het mooie paradijs
dat is nu jullie plek
zo heel ver weg
maar ook zo dichtbij
op moeilijke momenten
staan jullie aan mijn zij
de liefde blijft stralen
dat geeft me kracht
jullie voelbare aanwezigheid
die de pijn weer verzacht
maar ook zijn er momenten
van ontzettend veel verdriet
voel ik alleen de pijn
van een ieder die mij verliet
geen woord kan dan helpen
geen arm geeft steun
mijn gevoel is dan zo intens
verdriet is waar ik dan op leun
zit dan zo vreselijk diep
dat moet ik dan ook laten gaan
weinig mensen kan ik dan deren
zullen me allemaal in de weg staan
kijk daar niet raar van op
geef me gewoon even de tijd
verdriet gaat met me aan de haal
even een diepgaande strijd
maar ik weet
ik klim weer naar boven
voel dan weer de krachten
ga er weer in geloven
de sterren blijven stralen
aanwezigheid weer voelbaar
nooit zullen ze ons verlaten
maar soms is het gewoon even te zwaar..
29-04-2005
| Allysson: | Donderdag, november 29, 2012 15:47 |
| word er stil van. mooi.. | |
| westland: | Vrijdag, april 29, 2005 18:41 |
| heel mooi geschreven Jans,wij zullen ze altijd blijven missen en zullen met ons verdriet verder moeten.maar ooit zien we elkaar terug dan zijn we weer bijeen.je ouders. | |
| Black Lord: | Vrijdag, april 29, 2005 18:38 |
| herkenbaar diep mooi omschreven voelbaar en inleefbaar |
|
| m@rcel: | Vrijdag, april 29, 2005 12:29 |
| Heel mooi gevoelig beschreven en graag gelezen Liefs m@rcel |
|
| Lievelingetje45: | Vrijdag, april 29, 2005 11:09 |
| Zeer schitterend verwoord! Wens je nog veel sterkte toe! Liefs/Sterkte |
|
| hiljaa: | Vrijdag, april 29, 2005 10:26 |
| delend gevoelig weergegeven! sterkte met je verwerking knufliefs--hiljaa-- |
|
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2005 | ||
| Thema's: | ||