Gemis
M’n pen beweegt zich
naar het papier
het laatste hulpmiddel
als de nood weer hoog is
Mijn eeuwige metgezel
slikt alles wat ik
met horten en stoten
uitspuw
Even opluchting
mijn hart geleegd
maar tranen volgen snel
want papier knuffelt niet
naar het papier
het laatste hulpmiddel
als de nood weer hoog is
Mijn eeuwige metgezel
slikt alles wat ik
met horten en stoten
uitspuw
Even opluchting
mijn hart geleegd
maar tranen volgen snel
want papier knuffelt niet
Reacties op dit gedicht
| lena maria: | Donderdag, april 29, 2004 15:06 |
| heel erg mooi | |
| jewa: | Zondag, april 21, 2002 22:15 |
| hoeft ook niet altijd... maar zou toch wel fijn zijn ja... mwa ja zul je het met knuffels van mij moeten doen ;-)) mooi gedicht!! :-)) Eva |
|
| Almost me: | Maandag, september 03, 2001 15:38 |
| Papier knuffelt misschien niet, maar het is wel geduldig én begrijpend. Misschien niet dé beste vriend, maar het helpt toch vind ik.... En die knuffel...virtuele knuffels kun je hier genoeg krijgen denk ik. Maar ik begrijp wat je bedoelt hoor. Veel liefs en keep writing Almost me |
|
| Femke: | Maandag, augustus 20, 2001 11:39 |
| pfffff. MOOI hoor en zo herkenbaar... blijf schrijven he... juist in zulke momenten... Dikke knuffel, Femke |
|
| Joëlle : | Zondag, augustus 19, 2001 17:43 |
| Hmmmm waar ken ik deze toch van...eerder gelezen? :-) Maar goed... daar ga je dan weer: *knuffffffffffffffffffffffff* Bij mij kan je altijd terecht voor een knuffel he lieverd! Heel veel liefs Joëlle |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Karel Brits | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||