Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Al dat wenen ben ik moe
14 jaar geleden
14 jaar van rouw
14 jaar een leven leven
een leven zonder jou
je mag het mij niet kwalijk nemen
maar al dat wenen ben ik moe
en ik troost me met de gedachte
Ooit kom ik naar je toe
Misschien krijg ik dan een antwoord
op de vragen in mijn hoofd
je hebt me kwaad gekregen
en die woede is nog niet gedoofd
Het was vast niet je bedoeling
maar je hebt me geraakt
en het klinkt misschien wat raar
Maar momenteel ben je mijn tranen niet waard
...
Reacties op dit gedicht
Liefebees vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
athlan
:
Vrijdag, april 29, 2005 13:55
heel mooi geschreven en oprecht. voel mee met je. ken die gevoelens. mijn vader pleegde vijf jaar geleden zelfmoord
Over dit gedicht
Auteur:
Liefebees
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
29 april 2005
Thema's:
[Kwaad]
[Verdriet]
[Vaders]