mijn gras
Een vlakte bezaaid met zachte,
groene korte sprietjes.
Het tapijt, waar ik mijn
hoofd en mijn lichaam,
kan laten rusten.
Waar ik kan dromen,
over zon, zand en zee.
Waarop ik mij kan neervlijen,
zonder dat ik iemand stoor.
Rondom mijn tapijt,
overal heerlijk geurende en
veelkleurende bloemen.
Hier ben ik op mijn best,
bijgestaan, door mijn spinnende
poes, die ook zo graag,
langgerekt het groene gras
tot haar domein beschouwt.
groene korte sprietjes.
Het tapijt, waar ik mijn
hoofd en mijn lichaam,
kan laten rusten.
Waar ik kan dromen,
over zon, zand en zee.
Waarop ik mij kan neervlijen,
zonder dat ik iemand stoor.
Rondom mijn tapijt,
overal heerlijk geurende en
veelkleurende bloemen.
Hier ben ik op mijn best,
bijgestaan, door mijn spinnende
poes, die ook zo graag,
langgerekt het groene gras
tot haar domein beschouwt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2005 | ||
| Thema's: | ||