ik mis jou om me heen
Daar lig je dan..
En wij? Huilend naast je bed.
Wachtend tot jij terug komt.
Hoewel dat niet kan.
We missen je nu al.
Ik zie je nu alleen nog in mijn gedachtes en dromen.
Ik wil je ook graag bedanken aan de mooie tijd die we samen hebben gehad.
Wanneer we door het bos liepen.
En het park met de eendjes.
Ik heb gewoon mooie herinneringen aan je.
Die niemand me afpakt.
En nu je er niet meer bent.
Lijkt het of een stuk van me leven is afgenomen.
Het voelt zo kaal.
En hoe moet het nu verder?
Daar ben ik nog steeds niet over uit.
Je was altijd zo lief voor mij, voor iedereen.
Als ik dan naar een foto kijk en jou zie .
Lopen de tranen over me wangen.
Toch zal je altijd in mijn gedachten blijven!
Van nu tot mijn einde
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 29, 2005 21:38 |
| moedig neergezet Groetjes Dirk | |
| hiljaa: | Vrijdag, april 29, 2005 20:13 |
| mooi droef verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| ja ik: | Vrijdag, april 29, 2005 18:52 |
| ik ben het met sunset eens niemand is echt dood zolang hij of zij nog herendert word het leeft altijd verder in je hart herkenbaar gescheven sterkte -x-emma | |
| sunset: | Vrijdag, april 29, 2005 18:32 |
| Droef, herinnerend, hunkerend neergezet. Maar niemand is echts dood zolang hij / zij herinnerd wordt. Liefs (en mijn warme genegenheid) / sunset |
|
| Just_Robin: | Vrijdag, april 29, 2005 18:21 |
| Heel erg mooi.. Gecondoleerd en veel sterkte Ben er voor je Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marjolein_! | 
|
|
| Gecontroleerd door: bkoemans | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2005 | ||
| Thema's: | ||