verdriet..
Ik kan helaas geen afscheid neme..
Ik kan helaas niet bij je zijn..
Maar dan denk ik aan jouw en voel me pijn..
Pijn die ik elke dag moet aan voelen..
Ze zien niet dat het mij diep van binnen raakt..
Soms denk ik aan zelfmoord..
Ik ben er dan mee bezig en word bang van meself..
Maar, het had ook anders gekund
Ik kan helaas niet bij je zijn..
Maar dan denk ik aan jouw en voel me pijn..
Pijn die ik elke dag moet aan voelen..
Ze zien niet dat het mij diep van binnen raakt..
Soms denk ik aan zelfmoord..
Ik ben er dan mee bezig en word bang van meself..
Maar, het had ook anders gekund
Reacties op dit gedicht
| Just_Robin: | Vrijdag, april 29, 2005 22:04 |
| Niet zo negatief hè... Mooi geschreven, maar even over de inhoud: Praat met iemand over je problemen, neem iemand in vertrouwen (vrienden, mentor, ouders, familie, psycholoog, maatschappelijk werker enz.) Als je dat niet wilt/durft kun je je verdriet uiten door te dichten, schilderen, whatever.. Maar blijf volhouden, waarom zou je zelfmoord plegen? Het leven heeft nog zoveel moois te bieden, ook al denk ik dat je dat op dit moment niet inziet.. Liefs en sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gwOon_Taraa | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2005 | ||
| Thema's: | ||