Waas van verdriet, doorbroken door
mijn gedachten glijden,
op jou muziek,
de onhoorbaarheid in.
Hoe belachelijk
belangrijk,
verdwijnen.
Woorden
als zout in de wonde,
onhoorbaar door
jou muziek.
Met hoop gevulde noten,
nemen me mee,
de werkelijkheid in.
DOorbrak de waas,
op de melodie
van verdriet.
op jou muziek,
de onhoorbaarheid in.
Hoe belachelijk
belangrijk,
verdwijnen.
Woorden
als zout in de wonde,
onhoorbaar door
jou muziek.
Met hoop gevulde noten,
nemen me mee,
de werkelijkheid in.
DOorbrak de waas,
op de melodie
van verdriet.
Reacties op dit gedicht
| Green Tea: | Maandag, mei 02, 2005 12:46 |
| Mooi! Liefs , |
|
| Fossi: | Zaterdag, april 30, 2005 19:59 |
| origineel! meiske lang gelede! we gaan nog is moete praten, ben mooi boek aan't leze: portret van sanne van Caja Cazemier. Als ge die ook ergens in bib vindt, zkr leze :) vele kusjes sylvie (k)xx |
|
| Lycistrata Rice: | Vrijdag, april 29, 2005 21:48 |
| goed neergezet :) egt goed :) liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: *broken hope* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2005 | ||
| Thema's: | ||