Hopeloos alleen
Hopeloos alleen
Zwak wil ik niet zijn
Gek zijn is mijn
Ik ga ijver door
Niemand zal ik het laten zien hoor
Niemand zal het zien
Op een enkeling na
Niemand weet dat ik besta
Niemand die me mist als ik weg ga
Ik sla mezelf er wel door heen
Al ben ik banger dan voorheen
Emoties zal ik verbergen als voorheen
En niemand zal merken dat ik veranderd ben
Het ontlopen van vragende medelij
Al vraag ik er het liefst aandacht bij
Zwijgend doorga ik elke nacht
Vrezend voor de gene met macht
Niemand die weet wie ik ben
Alleen je naam is dat wat ik ken
Hopeloos alleen
In deze grote wereld
Reacties op dit gedicht
| Reinoudt Labij van der Pol (rino): | Dinsdag, mei 17, 2005 18:45 |
| hij is nog steeds mooi;) dat moest ik even aan je kwijt;) | |
| freakangel: | Zaterdag, april 30, 2005 21:35 |
| Mooi neergezet... liefs freakangel |
|
| Reinoudt Labij van der Pol (rino): | Zaterdag, april 30, 2005 21:22 |
| ahhhh wat herkenbaar en hoeveel mensen voelen ze zich net als jij?! nou.. ik kan je vertellen dat het er veelste veel zijn, waaronder ik! Ik vind het een fantastisch gedicht die raakt!!! groetjes; rino |
|
Over dit gedicht
| Auteur: oreina | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2005 | ||
| Thema's: | ||