natasha is nu hersendood bevonden
ik heb de dood altijd al akelig gevonden

maar god neemt iedereen van me weg
en luisterd niet als ik iets zeg

ik wil niet zelf doodgaan
maar wil er ook niet zonder vrienden voor staan

ik vind het erg wat het met natasha is gebeurd
en ik wil niet dat er iemand over haar fout zeurt

ik weet dat het erg is geweest
en ik hoop dat iedereen dit gedichtje leest

zodat ze weten dat men uit zulke fouten moet leren
zodat men zich niet te vlug kan bezeren

ik wil dat iedereen weet
dat ik natasha niet vergeet

al was het maar een gewone vriendin
de dood heeft voor niemand geen zin

ik zal haar stem en gezicht echt missen
en we zullen ons niet in haar vergissen

dus dit gedicht om aan haar te denken
zodat ik steeds een oogje terug kan wenken

aan al die goede tijden
en over de fout die ze kon vermijden

natasha dit gedicht
is aan jou in de hemel gericht...


met dit gedicht wil ik zeggen
dat iedereen zen trots opzij moet leren leggen
en niet mag vergeten
wat ze eigenlijk moeten weten