Onbestaand gezin.
Onbestaand gezin.
Een papa en een mama,
twee kindjes om van te houden
voor altijd samen kunnen zijn
is dat voor ons te moeilijk?
Samen kunnen we gelukkig zijn
word tegen kinderen gezegd
maar diep van binnen geloven ze niet
dat een gelukkig gezin bestaat.
Een mama ergens alleen
zonder man of kinderen
want altijd samen kunnen zijn
zat er voor ons gezin niet in.
Gebroken en gescheiden
ouders maar ook de kinderen
we zijn een stukje kwijtgeraakt
en dat vinden we nooit meer terug.
Een papa net zo eenzaam
met twee kindjes aan zijn zij
maar niet om van te houden
want dat kan toch niet bestaan?
Reacties op dit gedicht
| blue_heaven: | Zondag, mei 01, 2005 18:24 |
| dit is een heel mooi gedichtje net zoals thuis gebeurde echt mooi verwoord. dit zijn woorden waar ik al zo lang achter zoek.proficiat! mooi gedaan |
|
| boom: | Zondag, mei 01, 2005 16:08 |
| er zijn zoveel dingen in deze wereld die haast niet te begrijpen zijn, maar als je eenmaal ouder wordt zal je zien en weten waarom de dingen gebeuren en wat je er mee hebt gedaan, omdat het zo moest zijn. niks gebeurt zo maar er is altijd een rede. zoek die en je kan verder. hou jezelf wel op het pad van het leven en verdwaal niet in je verdriet al voeld het soms wel zo. op je pad kom je altijd weer mensen tegen met een boodschap voor jou, doe er iets mee of juist niet, aan jou is het o |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sanora | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||