Ik kan wel janken,
Gisteren hadden we ruzie aan de telefoon.
Ik kan wel janken,
Onze ruzies worden zo akelig gewoon.
Ik kan wel schreeuwen,
Ik houd van jou en jij van mij.
Ik kan wel schreeuwen,
Is er in de toekomst dan helemaal geen wij?
Ik kan alles wel vernielen,
Kunnen we elkaar niet gewoon een zoen geven?
Ik kan alles wel vernielen,
En net doen alsof alles goed is gebleven.
Gaan we samen de problemen en het geluk van het leven tegemoet?
Zullen we ooit weer gelukkig samen zijn?
Gewoon, omdat we van elkaar houden, niet omdat het moet,
niet meer dat geschreew, gejank en die pijn.
Gewoon... Wij samen...