de eenzame vlinder
ze vladderd hopeloos
van struik naar struik
zo eenzaam is ze...
ze kan niet meer
tegen haar bestaan
de mooiste bloemen
kunnen haar niet
meer opvrolijken...
zwaar vandepressie
probeerd ze
bij het meer
aan te komen...
als ze eenmaal
is aangekomen
bij het meer tussen de bomen
vliegd ze moe
van de reis
naar het midden van het meer
en...
laat zich vallen...
valt lang
dan komt ze neer
in het water
nu kan ze genieten
van haar rust in
de plek die
wij de hemel
noemen...
van struik naar struik
zo eenzaam is ze...
ze kan niet meer
tegen haar bestaan
de mooiste bloemen
kunnen haar niet
meer opvrolijken...
zwaar vandepressie
probeerd ze
bij het meer
aan te komen...
als ze eenmaal
is aangekomen
bij het meer tussen de bomen
vliegd ze moe
van de reis
naar het midden van het meer
en...
laat zich vallen...
valt lang
dan komt ze neer
in het water
nu kan ze genieten
van haar rust in
de plek die
wij de hemel
noemen...
Reacties op dit gedicht
| ^Myself-A: | Dinsdag, mei 03, 2005 19:42 |
| Haay,,, deh heb jeh mooi neergeset.... groetjes -x- ^Myself-A |
|
| -Black-Tears-: | Maandag, mei 02, 2005 10:14 |
| Wauw... Je hebt het heel mooi geschreven, ook al is het verdrietig en wanhopig. Ik herken me zelf er ook heel sterk in, ik wens je veel geluk toe... xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Goth_elf | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||