Ze hadden plezier
Wat hadden ze een plezier
Even pesten
Anders hadden ze niets te doen
Hoe kom je aan die blauwe plekken
Vroeg me moeder toen
O ben gevallen met gym uit de rekken
Ja ik was klein en zij leken zo groot
En ik durfde niets te zeggen
Nu nog ben ik klein
Maar zij zijn lucht voor mij
Gekwetst tot diep in mijn ziel
Maar heb me niet klein laten krijgen
Blijf niet langer zwijgen
Maar heb ze laten zien dat ze me niet kregen
Daar waar hun dat wouden
Heb er voor moeten knokken
Bloed zweet en tranen
Maar ben blij dat ik het heb volgehouden
Christa
Even pesten
Anders hadden ze niets te doen
Hoe kom je aan die blauwe plekken
Vroeg me moeder toen
O ben gevallen met gym uit de rekken
Ja ik was klein en zij leken zo groot
En ik durfde niets te zeggen
Nu nog ben ik klein
Maar zij zijn lucht voor mij
Gekwetst tot diep in mijn ziel
Maar heb me niet klein laten krijgen
Blijf niet langer zwijgen
Maar heb ze laten zien dat ze me niet kregen
Daar waar hun dat wouden
Heb er voor moeten knokken
Bloed zweet en tranen
Maar ben blij dat ik het heb volgehouden
Christa
Reacties op dit gedicht
| Benjamin de Rooy: | Maandag, augustus 20, 2001 15:00 |
| bekend..... | |
| kiddy: | Maandag, augustus 20, 2001 12:43 |
| klein, ik vind je helemaal niet klein, niet klein in woorden, niet klein in je hart en niet klein in je zielll!! je bent in 1 woord mijn moekieeeeeeee liefs kitty |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||