Doffe glans
Doffe glans
Met een glimlach en een traan,
Lag meisje Anne op de grond,
Het leven dat langzaam ging vergaan,
Dat op het mooie leven mond.
Huilend uit wanhoop en verdriet,
Waren haar ogen glazig en nat,
Ongeloof hebben dat haar zuster haar verliet,
Dat ze hele de wereld vergat.
Doelloos toekijken,
Was het enige wat men deed,
Hopen dat het beter gaat dan zal blijken,
Dan alleen maar pijn en leed.
Een doffe glans kwam in haar ogen,
Haar glimlach was vervaagd,
Het leven uit haar gezogen,
Vaarwel mijn jonge maagd.
Dankje...
**********************************
Gebasseerd op mijn verhaal "De wonderen van het woud".
**********************************
Met een glimlach en een traan,
Lag meisje Anne op de grond,
Het leven dat langzaam ging vergaan,
Dat op het mooie leven mond.
Huilend uit wanhoop en verdriet,
Waren haar ogen glazig en nat,
Ongeloof hebben dat haar zuster haar verliet,
Dat ze hele de wereld vergat.
Doelloos toekijken,
Was het enige wat men deed,
Hopen dat het beter gaat dan zal blijken,
Dan alleen maar pijn en leed.
Een doffe glans kwam in haar ogen,
Haar glimlach was vervaagd,
Het leven uit haar gezogen,
Vaarwel mijn jonge maagd.
Dankje...
**********************************
Gebasseerd op mijn verhaal "De wonderen van het woud".
**********************************
Reacties op dit gedicht
| guinevere: | Dinsdag, mei 03, 2005 21:56 |
| prachtig!! vooral die laatste strofe!! liefs roosjuh |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 03, 2005 21:43 |
| gaat je meest naaste metgezel van je weg, dan je moet het doen sterven, bedenken wie zij was, gestorven uithouden, tot je het verworven trouw met je leven vermengt. hans |
|
| Mii^Marl^u: | Dinsdag, mei 03, 2005 19:30 |
| hey,,, SupEr mOoi gEdichT!!... xx marlou.. als je er over wil praten mail mij maar |
|
| vulcana: | Dinsdag, mei 03, 2005 19:28 |
| heel mooi!!! vooral dat einde! liefs S. xxx |
|
