Gerommel in de verte
het onheil nadert.
Je stopt je oren dicht,
doet alsof de aarde onder je voeten
nog steeds dezelfde is.
Je wordt door elkaar geschud,
en noemt dat dansen.
Je maakt jezelf wat wijs
want de breuklijn
heeft zich zichtbaar
in je voorhoofd gekerfd.
Karel Brits
2 januari 2001