Liegen, ik wil het helemaal niet
Angst, zorgen dat niemand het ziet
Afkeuring, van me ouders, van iedereen
Ik weet het niet meer, waar gaat het met me heen
Altijd iemand anders, niet te vertrouwen
Hoe kan je nou van zo iemand houden
Hoe kan je iets begrijpen als je dat zelf al niet doet
Ik zal toch moeten veranderen, ik weet alleen niet hoe dat moet
Liegen en bedriegen, altijd de makkelijkste uitweg
Gewoon weglopen, zonder enige uitleg
En dan komt de teleurstelling, en het verdriet in de ogen
Als ze er weer achterkomen dat ik heb gelogen
Teleurstelling, dan heb ik liever dat ze boos op me zijn
Van teleurstelling voel je alleen maar meer pijn
Ik begrijp het allemaal wel
Waar ik me moeder iedere keer mee kwel
Vertrouwen doet ze me toch al niet meer
Het doet toch alleen maar zeer, iedere keer weer
Ach, het was achteraf weer te verwachten
Leugens, angst en vertrouwen valt voor mij gewoon niet te verzachten