Ben het even helemaal zat, helemaal opper de pop,
Stop, ik kan niet meer, alsjeblieft hersentjes van me, hou nou toch op.
Hou nou es op met denken en denken, straks draai je nog door
Ik wil niet meer, ik kan niet meer, ik zit op een dood spoor.

Een spoor leidend naar niets, zoekend naar iets,
Maar misschien is dat iets, er ook wel niet,
En zie je spoken en geesten, verstrikt in je eigen gedachten,
door het negatieve omgeven,
en het onmogelijke willen verwachten.

Maar jongen toch, wat doe je je zelf toch aan?
Je hebt de liefde van je leven,
dat is toch eigenlijk een heel mooi bestaan?
Ook al duurt die liefde misschien maar even.

Tuurlijk, dat is ook zo en dat voelt dan ook heel fijn,
Maar alles wat ik mijn lief heb aangedaan,
zoveel verdriet en zoveel pijn,
Dat is nooit meer goed te praten, een litteken voor misschien wel altijd,
Haar goede hart heeft mij vergeven, maar ik heb nog steeds spijt.

Alles is opgebiecht, alles is besproken,
Ik snap haar niet, ik ben een smiecht,
En toch blijft ze voor me koken.

Geen geheimen meer van mij, alles wil ik voor haar doen,
Nederig en berouwvol, ik doe alles voor een zoen.

Om het kwade te vermijden, moet je sterk in je schoenen staan,
Maar met haar aan mijn zijde, zal ik de goede weg in slaan.
Nooit hoef ik bang te zijn dat zij me kwaad aandoet,
Maar waarom deed ik dat dan juist wel? Waarom was ik niet goed?

En waarom bleef ze vertrouwen in mij? vertouwen in het kwaad.
Zij wist dat ik het kwade kon overwinnen, zolang er maar iemand achter me staat.
En zei was de enige met het volste vertrouwen in mij,
Ze deed het onmogelijke,
en maakte van een kiezelsteen een kei.

Nu is de tijd aangebroken, en zal ik me moeten bewijzen,
Haar opnieuw veroveren
Haar opnieuw voor me winnen,
Beetje onwennig, onwetend,
waar en hoe te beginnen.

Haar hart zegt nog steeds ja tegen mij,
ongelooflijk maar waar
Haar liefde is onvoorwaardelijk,
Liefde is soms raar.
Ik snap het niet en wil het ook niet snappen,
Dit gevoel, onbeschrijflijk mooi,
maar eigenlijk verdien ik toch de klappen
Want ik had schuld aan de teringzooi?

**Op onverklaarbare wijze ben je toch voor mij gezwicht, eigenlijk verdien ik jouw niet,
Maar dankzij jou zie ik het licht.**