Wanhopig staart hij in de vlammen
van de brandende haard
Probeert zijn gedachten uit te bannen
wat zijn leven verdeeld, zijn hart bezwaart
Hij heet Napoleon
en met zijn zwaard in de lucht
kust hij de grond
strijdend in zijn eigen vlucht
Heen en weer
van nu tot ooit
vroeger tot later
wat is echt
wat is waarheid?
Ik leef
en met mij duizend dingen
waarom ik
moet schreeuwen, huilen, dansen, zingen
De poes keek met zijn kattenogen
mij langdurig aan
Hij wilde me vermoorden
en ik wilde rennen
maar bleef staan
In mijn hoofd maalt angst
een stem roept tot de aanval
en ik, ik strijd
overwinnen doe ik niet
Splitsende gedachten, dromen,
dagen, nachten
Verliezen zal mijn einde zijn
schizofreen voor eeuwig
Napoleon triomfeert
een poes moord en doet
en ik, ik lijd
tergend langzaam
wie ziet dat ik bloed?