Schemering van stille uren
Schemering van stille uren
In de verlaten uren
van eenzaamheid en stilte
versteend het om mijn hart
voel ik alleen de kilte
dan schemert alles om me heen
lijken muren onafbreekbaar
is het licht een zwaktebron
voelt alles pijnlijk kwetsbaar
dan zoek ik de bescherming
van iets wat niet aanwezig is
verschuil me dan nog dieper
want niets is van betekenis
ik neem dan maar de tijd
ga in de diepte van mijn bron
haal de lichtstroom naar me toe
richt me op de reikende horizon
Raira (Ria)
05 05 05
Reacties op dit gedicht
| Jan van Dord: | Donderdag, mei 05, 2005 21:02 |
| Wat weer een pracht gedicht!! | |
| hiljaa: | Donderdag, mei 05, 2005 20:27 |
| ik heb lichtstroom maar heb er ook wa problemen mee! we vechten gewoon vereer ! knufliefs--hiljaa-- |
|
| juffie: | Donderdag, mei 05, 2005 19:33 |
| Die horizon reikt jou de hand en brengt je in een ander land! |
|
| Niniki: | Donderdag, mei 05, 2005 18:05 |
| Geweldig hoor Raira, heel herkenbaar voor mij. Ik geniet ook elke keer weer van je gedichten. Deze is triest, maar toch ook positief. Goed gedaan!!! liefs niniki |
|
| freakangel: | Donderdag, mei 05, 2005 16:54 |
| Mooi...de eenzaamheid is voelbaar, maar toch is het een positief gedicht... liefs freakangel |
|
| Fortune: | Donderdag, mei 05, 2005 14:11 |
| zo'n droevig gedicht, dat je toch een mooi, hoopgevende eind kunt geven.. Mooi gedaaN! liefs, Samantha |
|
| Rien de Heer: | Donderdag, mei 05, 2005 11:09 |
| Schemering van stille uren....dit is zo echt...zo Ria....zoals ook het einde van het gedicht enne....als je me nodig hebt dan roep je maar dan breng ik de lichtstroom dichter naar je toe.... Groetjes, Rien. |
|
| Just_Robin: | Donderdag, mei 05, 2005 09:16 |
| Zo mooi.. Prachtige laatste strofe die hoopvol het gedicht afsluit. Geweldig! Liefs, |
|
| sunset: | Donderdag, mei 05, 2005 08:02 |
| Hoopvol positief tonend. Kan ik echt van genieten (van jouw geschrijf). Liefs / sunset |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, mei 05, 2005 07:08 |
| heel herkenbaar heel mooi verwoordt Liefs Dirk | |
| Lia : | Donderdag, mei 05, 2005 07:06 |
| eenzaamheid tastbaar.. toch positieve wending aan weten geven.. knuf, je bent een schat.. Lia |
|
| Klaes: | Donderdag, mei 05, 2005 06:40 |
| Prachtig geschreven Ria een beauty, Groet/Klaes |
|
| André van Dijk: | Donderdag, mei 05, 2005 01:15 |
| André van Dijk: | Donderdag, mei 05, 2005 01:15 |
| Mooi neergezet Ria, ik kan het voelen. Aan het eind van de tunnel daar schijnt het licht, een weide met bloemen en ook vlinders wellicht. Er is hier ook voor jou een stukje aards paradijs waarvan je kunt genieten tot de Grote Reis..... liefs, André :) |
|
| sign: | Donderdag, mei 05, 2005 00:30 |
| ik ben onder de indruk! | |
| sergev2005: | Donderdag, mei 05, 2005 00:26 |
| Ook dit weer een mooi gedichtje, al is de ondertoon een beetje grijs. Maar zijn de woorden wit als mooie parels. Mooie woordkeuze. Liefs, Serge |
|
| Irdana: | Donderdag, mei 05, 2005 00:25 |
| al is de tunnel nog zo lang altijd zal er licht schijnen aan het einde van de uitgang je gedicht graag gelezen,mooi! met liefs fijne nachtrust en tot morgen Irdana |
|
| shelob: | Donderdag, mei 05, 2005 00:09 |
| Lieve Ria, toen ik jou zag, herkende ik zoveel, zag bron en ook het licht stralen in je ogen, maar herken ook de schemering in je dagen, deel dat met jou, want alles is van betekenis, liefs Jolanda | |
| m@rcel: | Donderdag, mei 05, 2005 00:08 |
| Stilmakend mooi geschreven PRACHTIG Trusten Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Klein Herenbrink | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||