Hoeveel tranen moeten er nog vloeien
Hoeveel verwijten over en weer
Elk jaar als de gebroken hartjes bloeien
Doet mijn hart ook ijzig zeer

Je kwetste mijn intens diep
Maar ik voel me nu groter dan groot
Ooit hield ik zielsveel van jou
Maar nu lijkt mijn liefde dood

Je verwijt mij, je bent zo koel, zo hard
Maar er is mij zoveel pijn aangedaan
Nu heb ik eindelijk alles op de rails
En kan ik verder gaan…

Ik heb geleerd,dat mensen je laten vallen
Dat doet zeer, voelt keihard
Nu willen ze zich weer in mijn leven mengen
Maar ik maakte een nieuwe start

Ik zal voor hen de schijn ophouden
Doen alsof, maar vanbinnen blijft het zeuren
Het is niet alleen maar zwart en grijs
Maar mijn lente begint te kleuren

Mijn liefde verdwijnt nooit
Ook niet na mijn nieuwe start
Wat ik eens liefhad is gevangen
En houdt voor altijd een plekje in mijn hart

4 mei 2005