littekens
ik gaf alles wat ik had
maar dat was niet genoeg
voor jou was ik een marionet
die vast aan touwtjes zat
je hebt me zoveel afgenomen
mijn eigenwaarde en gevoel
mijn levenslust en mijn kracht
en al mijn toekomst dromen
ik kan het nog geen plaatsje geven
het blijft me achtervolgen
de littekens blijven zichtbaar
getekend voor het leven
Reacties op dit gedicht
| flores: | Donderdag, mei 05, 2005 13:02 |
| Jouw eigenwaarde en gevoel zitten nog steeds in je..verborgen weliswaar..Om spoedig weer naar buiten te komen met de hulp van de juiste personen...Let maar op... Liefs en een dikke knuffel.. |
|
| sunset: | Donderdag, mei 05, 2005 12:23 |
| Kom, laat ik jou een spiegel voorhouden opdat jij jezelf kunt, durft zien. Jij bent gewoon een goed, liefhebbend iemand. Die het meer dan waard is te kennen. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset |
|
| truttebol: | Donderdag, mei 05, 2005 08:43 |
| eens kan je erweer mee omgaan...maar cijfer jezelf niet weg...ik voel wat je er mee bedoeld knuffel van mij |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, mei 05, 2005 07:21 |
| moedig neergezet Liefs Dirk |
|
| Lia : | Donderdag, mei 05, 2005 07:09 |
| de toekomst kan alleen maar beter worden.. liefs, Lia |
|
| fox_bert: | Donderdag, mei 05, 2005 01:36 |
| yep getekend voor het leven inderdaad, nu is het dus nodig om toch te gaan leven met die littekend en ze niet zichtbaar te maken voor jezelf waardoor je het een plaatsje kan gaan geven, en dus kan vergeven (voor jezelf) en het gaat je lukken ook, let maar op :-) liefs Bert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||