Léke: | Vrijdag, mei 13, 2005 20:27 |
Niet opgeven meid... Sterkte... xxx |
|
-Black-Tears-: | Vrijdag, mei 06, 2005 15:32 |
Wauw... Schitterend gedicht! En heel herkenbaar, maar denk eens aan die al je vrienden enzo... En ik moet toch iemand hebben om mijn gezeur in een mailtje aan te sturen?? =P Blijf gwoon nog eventjes volhouden... Heel veel sterkte, meis! xxx |
|
~black angel~: | Donderdag, mei 05, 2005 20:14 |
zeodat ik niemand meer tot last ben??? wat dacht je van iedereen die je achterlaat met zoveel vragen en verdriet? zo doe je ze ook ellende aan en geef je jouw pijn enkel aan ze door. dat lijkt me niet wat je wilt, of wel? en wie zegt dat je ze nu tot last bent, als ze echt om je geven accepteren ze je zoals je bent, met alle leuke en nare kanten. laat je niet teveel leiden door de sombere gedachten in je hoofd, en doe nooit iets zonder er eerst goed over te hebben nagedacht. < |
|
^Myself-A: | Donderdag, mei 05, 2005 19:45 |
heey meijsieej jij bent egt niemand tot last.....jeh weet dat jeh met mij kan praten.... ik vind dat jeh moeder het regt niet het om dat te seggen want sow doet ze jeh nog meer pijnn.... marjah ik spreek je nog wel...doeidoei xxies abbey |
|
Lijntje: | Donderdag, mei 05, 2005 17:14 |
je bent niemand tot last! als je gaat mag ik dan mee? iig heel mooi gedicht! liefs karlijn | |
Auteur: Silent Tears | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
Thema's: |