Los zand
Los zand
Hoopgevende dromen
houden je vast
laten we bouwen waar
de grond onvast is
Keer op keer stort
je wereld totaal in
maar je weigerd te kijken
uit pure idealistme
Primitieve hoop die
je hart verwarmt je lijkt
nooit ontmoedigd te raken
een ziel van staal
(over een hulpverlener die mensen die ongenezelijk psygisch ziek zijn van de straat haalt en ze onderhoud. Zonder enige subsidie of hulp. En dat noemt hij een roeping van God)
05-05-05
Reacties op dit gedicht
| Fortune: | Donderdag, mei 05, 2005 18:47 |
| een schitterend gedicht, voor een schitterend persoon.. Heel erg mooi van je! liefs, Samantha |
|
| fiever: | Donderdag, mei 05, 2005 16:33 |
| hartverwarmend gedicht! | |
| *bloempje: | Donderdag, mei 05, 2005 15:03 |
| prachtig! echt puur vanuit je hart! veel lof aan die hulpverlener! |
|
| Godsend: | Donderdag, mei 05, 2005 14:37 |
| de meest bijzondere gedachte achter een gedicht die ik hier ooit gelezen heb... pareltje! ennuh...laat die hulpverlener maar lopen..met z'n blik op oneindig - naar boven... daar zouden we heel wat meer mensen van moeten hebben, het zijn de wereldverbeteraars en voorbeelden die ons inspireren! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||