Toen ik op ,17 jarige leeftijd moeder werd .
was ik dol gelukkig.
Maar het geluk nam een anderen wending .
Mijn ouders wilde haar.
Wat ik ook probeerde .
Om mijn kind te zien, werd ze van me weg gehouden.
Wat ik haar ook stuurde ,het kwam retour weer terug.
Ik was ongelukkig .
Maar mijn vader was de baas.
Nu zag ik op 5 mei de rot beelden weer voor me.
Toen ik de kleinkinderen de enveloppe gaf .
Het geld moest terug gegeven ik zat liever in het graf.
door al dit gebeuren ,worden weer kinderen de dupe.
Ieder mag een mening geven ,dat is hun goed recht.
Maar laat de kinderen er buiten.
Die hebben er niet om gevraagd.
Ik voel me nog steeds klote sta er midden in.
Dat is iets wat ik beslist niet wil.
Ik voel me weer dat meisje ,Dat ik vroeger was .
Alleen nu stukken ouder .Maar beleven het als een kind.
Dit ik wilde ik toch even kwijt .
Mijn gevoelens op papier.
Dit mag niet tussen de fam kommen staan .
Onze zoon zijn we al kwijt .nummer 2 die nooit meer komt.
Wat moeten we nog meer verwerken .wat doen we in het leven fout . wie het weet die mag het zegen.
Ria
Dit is mijn gevoel op het moment.