Met de golven mee...
Daar aan de waterkant
Bied de zee mij open deuren
Ik alleen op het wilde strand
Schept de natuur een nieuw gebeuren
Met het water aan mijn voeten
Word de zee mijn onderdaan
Alleen de bedrogen schijn weet dat ik
Er zwemmend in ten onder zal gaan
Daar aan de branding
Breek ik met de golven mee
Met een voldaan gevoel geniet ik het koude water
En wacht op de diepte van de zee…
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, mei 06, 2005 15:40 |
| Wohw! Beeldend, tonend. Mooi hoor. Chapeau. Liefs / sunset |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, mei 06, 2005 13:09 |
| Yep. My Life van Mary J Blige werkt inspirerend op de vrije vrijdag ;) | |
| MayadeBij: | Vrijdag, mei 06, 2005 13:07 |
| Misschien een dichters-enclave starten? Sponsor zoeken en gaaannn (dag wrede wereld! hand in hand de laptops open klappen en hopen dat er iemand muzikaal is :) Wijntje? Lekker schat! Verhuisbericht van de Bezige Bij - wij zitten op conto kunte mi es Nagdad :) SMAKKA. | |
| mienke: | Vrijdag, mei 06, 2005 12:51 |
| erg mooi!liefs mienke | |
| druppeltje: | Vrijdag, mei 06, 2005 12:46 |
| je woorden voeren je mee, erg mooi liefs drup |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||