Dierenmanieren 3
Rustig wandelend langs het water
In het lieflijk dorpje IJsselstein,
Hoorde ik een luid gekwater
En dacht, wat zou daar kunnen zijn.
Ja hoor, ik vergeet het mijn leven niet,
Woede was op hun gelaat te lezen,
Twee kijvende eenden tussen het riet,
Daar moet wel enig onmin wezen.
"Jij sloerie, jij loopt maar te koketteren,
Alle woerdenharten slaan op hol.
Ik vraag je dat eens af te leren
Want voor mij is de maat nu vol."
Wat denk jij toch wel slobbereend
Dat ik soms jouw woerd begeer?
Als jij dit wellicht had gemeend,
Nou ik bedank wel voor deze eer.
"Laatst dacht ik, jij bent zo alleen,
Maar zag je samen in een rietkraag
En sloeg je vleugels om hem heen"
De woerd zat hiermee ook danig in zijn maag.
Waarom gebruiken jullie je verstand toch niet?
"Verstand, kwaakte ze , jij gemene snaterbek,
Jouw verstand ligt tussen het riet:
Ik pak mijn vleugels en vertrek.
25-3-05
| sunset: | Zaterdag, mei 07, 2005 14:30 |
| Leuk gedaan, en zeker zo leuk om te lezen. Liefs (en een fijne dag nog) / sunset PS: Al kunnen wij nog veel van dieren leren - soms. PS2: Ja, ik heb de ironie ook gezien en begrepen hoor. |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, mei 07, 2005 13:27 |
| Rellen!!! ;) Kus. | |
| Lia : | Zaterdag, mei 07, 2005 12:31 |
| prachtig ..... | |
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||