Vertekend getekend
Als een koud reptiel,
tekende je warme wereld,
goud als scheepsgetouw,
stevig als een fundament,
Je schetste zonder nadenken,
zo vaag dat het mistig werd,
hoe geen zicht uitzichtloos kon worden,
zo reëel waren deze strepen grafiet,
je scheef hierna je verhaal,
brandmerkte deze in mijn ziel,
verankerde dit in mijn hart,
terwijl ik blind goud spon in je kamer.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: kitty23 | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||