EN DWARRELT NEER OP BERGEN DOOD
En dwarrelt neer op bergen dood.
Je streelt het leven
in de boom.
Je koestert groen en
vlijt ze loom
langs takken die je buigt
en met een zachte ruis
sluit je de zomer.
Je bladert met geritsel
door de kroon.
Je dolt en tolt en
draait de gele kant
naar rood en dwarrelt
neer op bergen dood.
Je wist het trillen
van de zon.
Blaast koele wolken
om de vogelzwermen
die meevluchten voor de
kentering naar herfstluchten.
wil melker
21/08/2001
Je streelt het leven
in de boom.
Je koestert groen en
vlijt ze loom
langs takken die je buigt
en met een zachte ruis
sluit je de zomer.
Je bladert met geritsel
door de kroon.
Je dolt en tolt en
draait de gele kant
naar rood en dwarrelt
neer op bergen dood.
Je wist het trillen
van de zon.
Blaast koele wolken
om de vogelzwermen
die meevluchten voor de
kentering naar herfstluchten.
wil melker
21/08/2001
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Dinsdag, augustus 21, 2001 14:39 |
| Zucht...hier wordt ik nu windstil van ...... take care, Sheen |
|
| pramodah: | Dinsdag, augustus 21, 2001 09:27 |
| een zacht briesje drijft me voort naar een onbekende be-stemming..............mooi wil om bij weg te dromen............. | |
| Zeeroosje: | Dinsdag, augustus 21, 2001 09:11 |
| die wind, Wil, kan soms meer dan bladeren doen ritselen. mooi Wil. lieve groetjes Roosje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2001 | ||
| Thema's: | ||