Lieve Ma,

Ik schrijf dit gedicht alleen voor jou,
om je nog een keer te zeggen hoeveel ik van je hou.
Helaas zeg ik je dit voor de laatste keer,
want jij bent er nu niet meer.
Twee kinderen heb jij groot gebracht,
en je werkte voor ons dag en nacht.
Jij hebt ons een gelukkig gezin gegeven,
maar waarom mocht jij zelf niet verder leven ?
Drie jaar geleden kreeg je met je gezondheid problemen,
En hebben we afscheid moeten nemen.
Jij vocht voor je leven tot het einde toe,
al had je pijn, verdriet of was je moe.
Jij hebt je ziekte moedig gedragen,
want er is niemand die jou ooit hoorde klagen.
Maar waarom moest jij sterven? Ik begrijp het niet,
je laat ons achter met veel verdriet.
Ze zeggen dat je verdriet van je af kunt schrijven,
maar dit verdriet zal altijd blijven.
Er is een ding, dat troost mij nog het meest :
ik ben trots en dankbaar dat jij mijn moeder bent geweest.
Jij zal altijd in mijn gedachten blijven, elke dag en elke nacht,
het enige dat ik je nu nog kan zeggen, is : lieve Ma, rust zacht.