Het gedicht dat ik nu ga schrijven,
Zal nog lang in mijn gedachten blijven.
Het is een raar verhaal,
Een beetje te laat,
waar ik erg van baal.
Ik ken al zo lang
Toen waren we nog kind.
Je zal dan ook wel begrijpen
Wat ik van jouw actie vind.
Jaren lang was ik stapelgek,
Verslaafd aan één persoon.
Je was mijn hele wereld,
Vandaar dit eerbetoon.
We wilden elkaar al te graag,
Maar toch ging het steeds veel te traag.
Verkeerde timing dat was het steeds,
Want vrijgezel waren we nooit te gelijk.
Toen zag ik je een jaartje niet,
Maar altijd bleef je mijn favoriet.
Nu ben ik al heel lang gelukkig.
En ben jij in mijn gedachten steeds minder aanwezig.
Na een hele lange tijd
Zagen wij elkaar weer terug.
Het was een mooie avond,
Met erg veel plezier.
Nu zeg je tegen mij,
En dat maakt mij erg bang en stil.
Want juist nu ik zo gelukkig ben!
Je (eindelijk) een relatie met me wil…