Laat ons wijsheid weven
één stap te ver
om in rede te vangen
een seconde te laat
blijven blikken dan hangen
treurend en lachend voor ieder te zien
hand in hand, een ontoombare macht
voor ieder te voelen, voor ieder te horen
een stillende stem die wonden verzacht
zingen in pracht duizend stemmige koren
allen gewapend met dodelijk zwaard
snijden in wolken verstilde spiralen
woorden die galmen over ruggen en kam
getekend door strijd, van het leven verhalen
de onbreekbare geest die leed voor lief nam
zie ze hier lopen en sierlijk beleven
ondanks ontelbare lasten warme omhelzing
van gezamenlijk zweven
de schouders niet langer gebogen
het lijden gedeeld
opdat tranen nu drogen
dans en zing mee
laat ons wijsheid weven
opdat donkere nachten
slechts nog rust kunnen geven
- ode aan freaks -
Reacties op dit gedicht
| freakangel: | Zondag, mei 08, 2005 20:26 |
| Supermooi gedicht!! liefs freakangel |
|
| druppeltje: | Zondag, mei 08, 2005 15:08 |
| heel erg mooi geschreven, leest vlot goede verwoording liefs drup |
|
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||