onze handen elkaar verontrusten
onze handen elkaar verontrusten
buiten zie ik de prunus
gevallen, verkreukt en gebleekt
door een zon die de lente vergeet
en schuilt achter wolken
het naderend groen
vraagt om de zomer
een warme wind maakt me in
donkergroen ruisen steeds lomer
daar aan de voet
van die boom wil ik rusten
samen met jou terwijl onze
handen elkaar verontrusten
maar ik ben een dromer
nog is het voorjaar te koud
in de stap naar de zomer
is er altijd een klein oponthoud
wil melker
09/05/2005
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 09, 2005 18:59 |
| heel prachtig verwoordt groetjes Dirk |
|
| m@rcel: | Maandag, mei 09, 2005 15:32 |
| Prachtig geschreven Wil. en graag gelezen Gr m@rcel |
|
| Klaes: | Maandag, mei 09, 2005 14:04 |
| prachtig hoor, Groet/Klaes |
|
| hiljaa: | Maandag, mei 09, 2005 10:25 |
| schuilend met enkele stralen zal de zon schijnen in elk hart! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Lia : | Maandag, mei 09, 2005 07:44 |
| de zomer komt hoor.. en ik duim al voor mooi weer eind deze maand.. knuf,Lia | |
| remie: | Maandag, mei 09, 2005 07:43 |
| te koud zeker, maar ik heb het warmer dan ooit...de zomer komt wel....liefs Remie | |
| wil melker: | Maandag, mei 09, 2005 07:20 |
| onophoud=oponthoud wil |
|
| Diane: | Maandag, mei 09, 2005 07:17 |
| Maar als de stap genomen wordt en de aarde warmte bied. En mensheid in zijn gulle lach ook wil dat jij geniet. Liefs Diane | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||